Hangi Yaşta Ne Kadar Anaokulu / Kreş

2 Yaşındaki Bir Çocuktan 12 saat Mesai İstemek...

Ha gayret, yoksa çocuk anaokuluna geç kalacak!

Bugün yine bir telefon aldım. 3 yaşındaki çocuğu için bir anaokulu araştırması yapıyordu bir anne. Sabah 7:30 akşam 7:30 arasında bakım artı bu saatlerde servis hizmeti istiyordu. Geçen hafta konuştuğum bir anne 6:45 de bize bırakmalıydı ki kendisi de 7:00 servisine binebilsin. Akşam da 19:00 dan önce alamayacağını söylüyordu.

Çalışan anne ve baba olmak bu ülkede zor üstü zor. 2 yaşında mesaiye başlıyor çocuklar. Anneden ayrılırken ağlıyorlar. Okuldan ayrılırken yine ağlıyorlar. Çocukların okula alışma sürelerini biraz da yaşları belirliyor. Süreyi  kısa başlayıp uzatmak en iyisi.

Avrupa’da çocuklar doğar doğmaz kreşe alışıyor hiç de problem yaşanmıyor denir ya. Araştırın bakalım bir çocuğun kreş ve  anaokulunda geçirdiği sure ne uzunlukta; 16:00 dan sonra okullarda kimse kalıyor mu?  Tabi bu ülkelerde annelerin çalışma saatleri de bu düzende.O ülkelerde anne olmak varmış...
"İki yaşında bir çocuk için başlangıç aşamasında bu sure çok uzun" uyarısını yaptığımda evde bir çözüm arar anne babalar diye hayal kurabilirim. Yaşanan gerçeğin bu olmadığını biliyorum. Bu çocuklar %100 olasılıkla bizim ya da başka okulda ağlamalı bir alışma süreci yaşıyorlar.

Benim yaradılışım, şimdi de kurum olarak “Doğrucu Davut”luğum var. Ağladıysa ağladı, yemediyse yemedi. Hiç ağlamadı, sizi görünce başladı diyemem mesela. Yemeğini çok güzel yedi de diyemem yemeyen çocuğun annesine.Bu nedenle ağlayan çocuklar beni sarsar, uykularımı kaçırır.

Şimdi de küçücük çocuğunu sabah 7:00 de bırakmak akşam da 19:00 da almak isteyen veliye bunun doğru olmadığını çocuğun bu kadar uzun bir süreyi evinden uzak geçirmemesi gerektiğini anlatmaya çalışıyorum. Bu çocuklar evlerini özlüyor, sakin bir günü özlüyorlar. Genellikle aldığım yanıt "ama buna mecburum" oluyor. "O zaman en az 2 haftanızı bize vermeniz lazım, alışma sürecini yumuşak geçiş şeklinde olması lazım. Çocuğunuzun güvenini ve sevgisini kazanmalıyız" dediğimde çoğu anne olumlu buluyor bu yaklaşımımızı. 
Bizim 2 yaş programımız oyun, dikkat süresi ve sevgiyle doludur. Bolca kucaklama, birlikte oyun, uyuma, yemeğine yardım. Bir çok ebeveyne yetmiyor bu. İngilizce istiyorlar, müzik, drama hatta bale var mı diye soran bile oluyor. Hepsi de var zaten; ancak öncelikleri çocukların gerçek gereksinimleri belirliyor.

Herşeyin bir zamanı var diye boşuna dememişler. Önce ortama uyum öğretiliyor okulumuzda, zaman akışına, rutine uyum.  Bazen şımarttığımızı bile düşünüyorum. Ama 12 saat okulda olmak zorunda olduklarını düşünürseniz ...

9-18 çalışırız bizler. Sabah ve akşam evle iş arası bir geçiş vardır. .Öğle yemeği tatilinde de iş dışına çıkabilir ve bir nefes alabilirsiniz. Ama çocuklarımız için 7-19 arası okulda olmalarını istiyoruz. "Hem onların  yemeği de işyerinde veriliyor..." 

Şimdi bana madem bu kadar çok biliyorsun çözüm öner diyeceksiniz. İnanın bilmiyorum. Tek bildiğim çalışan anneler bu düzeni kurmaya mecburlar. Bu çocuklara bir bakıcı bakacaksa zaten, ya da anneanne ve TV birlikte bakıyorsa; anaokulu/yuva en iyi çözüm bence. 
Çalışmayan anneler ve zaman tercihlerinden hiç bahsetmeyelim isterseniz...